een lijdensweg.

Waarom ik het nu in godsnaam nog in mijn hoofd haalde om een winkel binnen te stappen, om nog wat hapjes en een cadeautje te kopen, op een zaterdag, tussen de feestdagen door? Ah ja, want plannen is niet mijn sterkste kant. En bovendien ben ik ook nog vergeetachtig. Het is mijn eigen schuld. Ik heb mezelf vervloekt toen ik me door de winkelende mensenmassa wrong, op zoek naar ingrediënten voor aperitiefhapjes. Voor alle veiligheid had ik een boodschappenlijstje gemaakt - kwestie van niets te vergeten - en de opluchting was groot toen ik elk ingrediënt had doorstreept. Opdracht twee was minder eenvoudig: het vinden van een persoonlijk cadeau voor de vriendin van mijn broer. Ik had gerust voor de gemakkelijke oplossing kunnen gaan: een doosje chocolade of een bloemetje, maar daar heb ik een hekel aan. Ik geef liever iets waar mensen wat aan hebben, iets dat bij hen past of dat nog nuttig is. Het hoeft geen groot of duur cadeau te zijn, maar het moet wel een geschikt cadeau zijn. Soit, ik liep als een kip zonder kop heen en weer door de winkel met allerlei voedingsmiddelen in mijn karretje op zoek naar het Cadeau te midden van andere kippen zonder kop met goed gevulde winkelkarretjes. Toen ik eindelijk het Cadeau gevonden had (een badjas met tijgerprint, staat haar op het lijf geschreven), begaf ik me naar de ellenlange wachtrij aan de kassa. Het duurde lang, zo lang voordat ik kon afrekenen, dat allerlei existentiële vragen door mijn hoofd spookten. Waarom moet een mens minuten van zijn/haar leven in een wachtrij verslijten voor wat luxe? Hapjes en cadeautjes zijn toch overbodige luxe? Wat telt is het gezellig samenzijn met mensen om wie je geeft, toch? Of wat is de echte zin van de feestdagen? Het kan toch niet de bedoeling zijn dat we dan allemaal overstresst rondlopen in een winkel?

Enfin, voorbereidingen treffen voor nieuwjaar was dus weer een hele lijdensweg, maar nu kunnen we rustig en tevreden het nieuwe jaar tegemoet gaan!

PS: Beste wensen!

Moeilijke tijden

In moeilijke tijden kan een mens zich vastklampen aan vrienden, aan huisdieren, aan lekker eten, aan een hobby of... aan het geloof. Welk past het best bij jou? :)

ldvd

In de liefde kun je alleen maar teleurgesteld worden door jezelf. Als je teleurgesteld bent in de andere is de liefde al dood.  (F. Auwera)

Misschien verklaart dit mijn sombere ingesteldheid...

But I'll be back...

't Is altijd iets.

Dit is blijkbaar mijn eerste post van 2013, met andere woorden, het is hier een beetje verlaten geweest. Zelf heb ik niet veel te vertellen. Mijn leventje was een rustig kabbelend beekje, steeds weer hetzelfde, le train-train quotidien. Dat terwijl bepaalde mensen liever een leven als een wildwaterbaan leiden. (Ja, dit is een verwijt!) Of andere mensen in hun leven met een dam geconfronteerd worden. (Ik geef het toe, ik mag niet klagen.)

het einde van de wereld.

Gisteren ging de wereld vergaan, maar ik heb er niets van gemerkt...

Wellicht werd het gewoon even uitgesteld, want marketeers ontdekten dat de profetie van Indianen tegenwoordig goed verkoopt- want tot de vorige eeuw werden ze door ons uitgesloten. Dus aangezien de apocalyps nu goed verkoopt, moet je die niet zomaar prijsgeven! Binnen enkele jaren wordt wellicht nog eens het einde van de wereld aangekondigd, met nog méér dood en nog méér verderf! Niet te missen dus!

Ach ja, ik moet toegeven dat 21/12 ook bij mij vragen deed oprijzen, maar eens het einde van de wereld zo gecommercialiseerd werd, ergerde ik me dood!

Jane Austen

- My sore throats are always worser than anyone's!

- Have a girl an education and introduce her properly into the world and ten to one she has the means of settling, without further expense to anybody.

- There are people who, the more you do for them, the less they will do for themselves.

- One man's style must not be the rule of another.

- No men is offended by another man's admiration of the woman he loves. It is the woman only who can make it a torment.

- Human nature is so well disposed towards those who are in interesting situations, that a young person, who either marries or dies, is sure of being kindly spoken of.

- A lady's imagination is very rapid: it jumps from admiration to love, from love to matrimony in a moment.

And a last one:

- To be fond of dancing was a certain step towards falling in love. :-)

een etiquette.

Het beroep dat we uitvoeren drukt een stempel op ons leven én op ons persoontje. Het valt me op hoeveel er over "werk" wordt gesproken. Eén van de eerste zaken waarnaar de mensen informeren is je job. Je job plakt dan een etiquette op jou. Wellicht omdat men gelooft dat deze informatie veel verraadt over je persoonlijkheid en voorgeschiedenis, of misschien ben ik wat paranoïde. Maar daar gaat het niet echt om. Het ding is dat er vaak wordt geantwoord met een formule als: "Wel, ik ben administratief medewerker." Ik betrap mezelf daarop en het staat me niet aan, want dan lijkt het alsof je niet meer inhoudt dan dat. Het leven naast die functie lijkt dan niet van tel. Een ander mogelijk antwoord is "ik werk voor dit of dat bedrijf".  In dit geval lijkt het wel alsof je een horige bent van het bedrijf in kwestie. Dat is ook niet mijn ding. Hoewel ik vind dat iedereen zijn steentje moet bijdragen in de maatschappij, is er tegenwoordig sprake van een samensmelting tussen "werken om te leven" en "leven om te werken". Werken zullen we, dus, kies ik maar om te "werken als"...